تازه‌ترین سروده‌های شاعران هندی در وصف امام زمان (عج) /ای منتظَر که منتظِرت هست یک جهان
تاریخ انتشار: ۵ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۸۱۷۴۲۹
جمعی از شاعران فارسی زبان هند تازه‌ترین سروده‌های خود را به ساخت مقدس امام زمان (عج) تقدیم کردند.
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، شعر آیینی در هند، تاریخ و ریشه‌های عمیقی دارد. سرودن شعر آیینی در هند با ورود اسلام به این منطقه آغاز شد. با آمدن مسلمانان به هند، فرهنگ و ادبیات اسلامی نیز به همراه آن وارد شبه قاره شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
امروز نیز شاعران فارسی زبان بسیاری در هند شعر‌های آیینی می‌سرایند، بسیاری از این شاعران مسلمان شیعه هستند و شعر‌های باشکوهی در وصف ائمه اطهار دارند، جمعی از این شاعران به مناسبت نیمه شعبان تازه‌اترین سروده‌های خود را تقدیم ساحت مقدس امام زمان (عج) کرده‌اند، این سروده‌ها به شرح ذیل است:
بلرام شکلا ـ شاعر و رایزن فرهنگی هند در هند:
در انتظار شمایم، در انتظار شما
خزان بی‌بر و برگم پی بهار شما
پر از غبار غم و درد گشته است دلم
در انتظار شمایم، به رهگذار شما
چه شد که شمس رسید و چه شد که ماه دمید؟
به شوق دیدن رخسار ماه‌وار شما
گلان گلشن جان تشنه تشنه جان دادند
ندیده چهره ماه سمن عذار شما
مرید راه محبت! مشو ز حق نومید
که دوست، دشمن اگر شد، خداست یار شما
فنا شدم که محبان دگر نجویندم
خود انتظار شدم من در انتظار شما
***
مهدی باقرخان (دهلی نو، هندوستان):
فرش زمین و اوج فلک، زیر و رو کنم
باید تو را کجای جهان، جستجو کنم؟
گر لحظه‌ای وصال تو حاصل شود مرا
با یک نگاه کسب هزار آبرو کنم
باید به زخم‌های جگر، بخیه‌ای زنم
تا خون دل به اشک درون شستشو کنم
امشب شبیه لیله‌ی قدر است، نازنین
فرصت بده که با تو کمی گفتگو کنم
آیا اجازه هست دمی از تو دم زنم؟
آیا اجازه هست تو را آرزو کنم؟
پیراهنم دریده شد از دست روزگار
قسمت نشد که تهمت خود را رفو کنم
شاید قبول بارگهت شد نماز من
در قتل گاه عشق، ز خونم وضو کنم
***
علی اصغرالحیدری (دهلی نو، هندوستان):ای باعث سکونِ زمین و زمانِ جان
عجل علی ظهورک یا صاحب الزمان‌ای نقطه‌ی تداوم این کائنات ما
تاکی پس حجاب بمانی ز ما نهان‌ای آنکه غایب از نگه و نزد شه رگم
در عشق تو قرار نباشد به نیمه جان
إن فؤادی یلتهب من فراقکَ
أدرکنی مِن کآبتی‌ای جان جان جان
در صحن لحظه‌ها همه دم انتظار توست‌ای منتظَر که منتظِرت هست یک جهان
آهوی دل رمید و قفس تنگ شد ز درد
کن لطف بی پناه به من، عیسی زمان‌ای کاش کاسته شود از درد هجر من
تا کی درازی شب هجران شود عیان
***
عزیز مهدی (دهلی نو، هندوستان)
ابعادِ فکرِ آینه را ساده می‌کنم
خود را برای وصلِ تو آماده می‌کنم
حیرت به تارِ مویِ دلم چنگ می‌زند
تا سینه را به یادِ تو دلداده می‌کنم
در کوچه باغِ یادِ تو دل در اسارت است
جان را به عشقِ روی تو آزاده می‌کنم
با نورت،ای تلاقیِ ایمان و عقل و عشق!
دل را مسافرِ شبِ این جاده می‌کنم
افسانه‌وار، قلب من افسون نموده‌ای
فریاد‌ها که از تو پَری زاده می‌کنم
جامی زِ چشمِ مستِ تو جانِ مرا بس است
کِی بی‌حساب، ترکِ می‌و باده می‌کنم؟!
از رَه، غبارِ قافله دوست می‌رسد
تا سجده‌ای به مسجدِ سجّاده می‌کنم
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: شعر آیینی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۸۱۷۴۲۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سلامتی و طولانی عمر در حکومت امام زمان(عج)
پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب به انتشار مطلبی پیرامون ریشه کنی فقر اقتصادی در زمان حکومت امام زمان علیه السلام پرداخته که تقدیم علاقه‌مندان می‌شود:
سلامتی یکی از نعمت‌های است که قدر آن به درستی دانسته نمی‌شود و بشر تا زمانی که از آن برخوردار است، نسبت به آن بی توجه می باشد و شاکر این نعمت بزرگ نیست. همانطور که در روایت نبوی به این حقیقت اشاره شده است: « نِعْمَتَانِ مَکْفُورَتَانِ الْأَمْنُ وَ الْعَافِیَةُ[۱] دو نعمت است که قدر آن دانسته نمی شود امنیت و عافیت.»
یکی از گرفتاری‌های بشر در عصر کنونی بیماری‌هایست که منشأ تعدادی از آنها دست ساز جریان‌های ضد بشری و زیست محیطی و برخی بخاطر تغییر سبک زندگی انسانها است که به همراه دیگر عوامل باعث شیوع و حتی پدید آمدن بیماری های جدیدی در بین انسانها شده است.
در عصر حکومت امام زمان(عجل الله تعالی فرجه) به خاطر پیشرفت علم از یک طرف و نابودی جریان‌های ضد بشری و تصحیح سبک زندگی انسانها در امور مادی و معنوی باعث افزایش طول عمر انسانها خواهد شد و امید به زندگی در آن عصر، به شدت افزایش می یابد. همانگونه که از امیرالمؤمنین(علیه السلام) نقل شده است: « فیَبْعَثُ المهْدِیُّ (علیه السلام) اِلی أُمَرَائِهِ بسائرِ الأمْصارِ بالعَدْلِ بینَ النَّاسِ و یذهب الرّبا و الزّنا، و شرب الخمر و الرّیاء، ...و تطول الأعمار[۲] پس مهدی (علیه السلام) فرماندهان خود را به سائر شهرها می‌فرستد و دستور رعایت عدل در بین مردم ... و ربا و زنا و شراب خواری و ریا از بین می رود ...و عمرها طولانی شود.»
در نتیجه عصر حکومت امام زمان(عجل الله تعالی فرجه)، عصر سلامتی و طول عمر انسان است تا در سایه این عمر طولانی خویش، به بندگی خدا پرداخته و بشر زندگی عاری از ناخوشی‌ها را تجربه بنماید.
پی نوشت:
[۱]. ابن بابویه، محمد بن علی، الخصال، جامعه مدرسین - قم، چاپ: اول، ۱۳۶۲ش، ج۱ ؛ ص۳۴.
[۲]. مقدسی شافعی سلمی، یوسف بن یحیی، عقد الدرر فی أخبار المنتظر (عج)، مسجد مقدس جمکران، سوم، ۱۴۲۸ ه.ق، ص۲۱۱
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»